گاهی که دلم از زمین و زمان می‌گیرد،

یاد تو که می‌افتم، آرام می‌شوم…

تو همان پناه بی‌قید و شرطی هستی که هیچ‌وقت نمی‌پرسی چرا دیر آمدم.

در آغوش مهربانی‌ات، همه‌ی خستگی‌ها رنگ می‌بازند.

خداوندا،

تو همیشه همان نوری هستی که در تاریک‌ترین شب‌ها،

راه خانه را به دلم نشان می‌دهد…